Postanowione :>

Postanowiłam że nie będę już robiła tak; że 20 komentarzy i następny rozdział. 

Po prostu komu się podoba niech komentuje. 

Ale jakiś komentarz musi być, żebym dodała następny rozdział. ;] 

Kocham Was i dziękuję
za cierpliwość :* 

Rozdział 24 :-)

Wziął coś ze stołu. Po 5 min. przyszedł z laptopem i chytrym uśmiechem.
Włączył jakiś filmik..poczekajcie. To on i ja. Jak się całowaliśmy. Siedzieliśmy tak, że to wyszło, jakbym to ja pocałowała go pierwsza.
- Co?
- Albo dajesz 2 tysiące, albo Harry zobaczy ten filmik.
- Przecież..
- Co wolisz?
- Nie mam portfela. Nie mogę iść do domu, bo Harry będzie coś podejrzewał. -miałam łzy w oczach. Oszukał mnie w taki okrutny sposób.
- Nie obchodzi mnie to. - był taki zimny.
Wyciągnęłam z kieszeni pieniądze jakie wcześniej schowałam.
- Mam tylko tyle.. - podałam mu pieniądze.
- 500 zł ? Popierdoliło Cię.
- Nie mam więcej. - krzyknęłam i wstałam.
- No dobra. Resztę odbiorę sobie w naturze.
Złapał mnie mocno za ramiona i popchnął na kanapę, która stała za nami. Uklęknął przede mną tak, że zamiast sufitu widziałam jego głowę. Uśmiechał się. Tak bardzo przypominał mi Harry'ego. Złapał mnie mocno za szyje, a moje oczy napełniły się łzami.  
- Już płaczesz ? - zaśmiał się. - Myślałem, że jesteś twarda. Harry tylko takie wybiera.
Próbowałam się wyrywać, ale to na nic. Łzy powoli zaczęły spływać mi po policzkach. Sięgnął ręką po sznur, który leżał na stoliku. Czyli on to wszystko zaplanował ?!
Jedną moją rękę przywiązał do nogi stolika, a drugą do tyłu za nogę od krzesła. Nogi związał mi złączając je. Próbowałam się szarpać, ale to na nic. 
- Pomocy. - krzyknęłam, ale zaraz tego pożałowałam, bo z całej siły złapał mnie za szyje lekko przyduszając. 
- Zamknij morde, a jak nie, to zakleje Ci te pyskate usteczka.
Zrezygnowałam. Wolałam już nic nie mówić, bo się bałam, że mi coś zrobi.
- Będę się z Tobą bawił. Nie muszę się śpieszyć. Twój Romeo się za nic nie zorientuje, że możesz być u mnie. - uśmiechnął się szeroko patrząc na moją twarz. Te dołeczki.. Identyczne ma Harry. 
- Dlaczego ? - zapytałam cicho, ale w odpowiedzi wpił się mocno w Twoje usta. Nie oddawałam pocałunku. On nie dawał za wygraną i za wszelką cenę próbował wepchać do moich ust swój język co po kilku próbach mu się udało. Uległam mu. Zaczęłam oddawać pocałunek..Tak po prostu. Całował mnie podobnie, jak Harry. W końcu oderwał się ode mnie i popatrzył mi w oczy.
- Podobało się?
- Nie.
- To dlaczego uległaś ? Ohh, Diana.. - przejechał palcem po moim policzku,  przymknęłam lekko oczy. - podobało mi się. Nie protestuj.
Nic nie odpowiedziałam.
- Teraz sobie tutaj troszkę posiedzimy. - uśmiechnął się zadziornie.
Znów się lekko przechylił, ale tylko po to, żeby pocałować moją szyje. Zaczęłam ruszać głową. Nie chciałam, żeby mnie całował, dotykał. Następna łza popłynęła z mojego oka. Z pocałunkami zjeżdżał trochę niżej, ale przestał jak tylko zaczęła przeszkadzać mu moja koszulka. Jednym, zwinnym ruchem pociągnął za nią, co wywołało rozsypanie się wszystkich guzików. Popatrzył na twoje ciało. Zaświeciły mu się oczy.

Przepraszam, że tak długo czekaliście i że takie krótkie :c 
20 komentarzy i 25 rozdział. 

Rozdział 23 :-)

* miesiąc później *
Jestem już w 4 miesiącu ciąży. Mój brzuch trochę urósł, więc już każdy może się domyśleć tego, że za niedługo na świat przyjdzie nowa istota. Jack próbował się z nami kontaktować, nachodził nas, ale jakoś zawsze udawało nam się go spławić. Już od tygodnia go nie widzieliśmy. Mieliśmy nadzieje, że w końcu da wam spokój.
Siedzę w domu przed telewizorem na kanapie razem z Harry'm, który dzisiaj ma wolne. Jestem do niego mocno przytulona. Już prawie mi się usypiało, kiedy usłyszałam swój telefon. Wydał krótki dźwięk informując o tym, że przyszła wiadomość. Wstałam niechętnie i podeszłam do stolika, na którym leżała moja komórka. Pociągnęłam palcem po ekranie odblokowując go. Wiadomość była od kogoś nieznanego.
'' Spotkajmy się dziś o 17 w parku, obok twojego domu.
   To ważne, nie lekceważ tego. ''
Wystraszyłam się trochę. Nie wiedziałam co zrobić.
Może ktoś robi sobie ze mnie żarty.. -myślałam.
Włożyłam telefon do kieszeni w spodniach i poszłam z powrotem do Harry'ego.
Popatrzyłam za zegar. Była 14. Miałam jeszcze czas na zastanowienie się, czy aby na pewno tam iść.
-Kto napisał? -zapytał Harry, kiedy usiadłam obok niego.
-Nie ważne.
-No powiedz.
-Jesteś strasznie ciekawski.
-Diana.
-No czego ?
-Powiedz.
-Nie.
Wstałam i zobaczyłam, że Harry wstaje za mną. Zaczęłam biegać, a on zaczął mnie gonić.
Wbiegłam do kuchni, gdzie znajdował się duży stół. Stałam po jednej stronie, a Harry po drugiej. Zaczęliśmy biegać w kółko. Potem uciekałam na górę do sypialni, ale gdy do niej wleciałaś, zorientowałaś się, że teraz na pewno stąd nie uciekniesz. Harry wszedł za mną.
-Nie chce mi się już. -zaśmiał się i mocno mnie przytulił.
-Czego Ci się nie chce ? -droczyłam się z nim, mimo, że wiedziałam o co chodzi.
-Nie chce mi się Cię gonić.
-Przecież wiem. - pocałowałam go w policzek.
-Powiesz mi ?
-Ale co ?
-Od kogo ten SMS.
-Od Samanthy.
-Co chciała  ?
-Harry.
-Odpowiedz.
-Spotkać się.
-Dobra.

Po długim namyśle postanowiłam pójść na to '' spotkanie.'' Nie wiedziałam co mnie czeka, ale zawsze warto spróbować.
Do parku miałam 10 minut, dlatego o 16.45 zaczęłam się powoli zbierać.
Nie chciałam brać torebki. Nic ze sobą nie wzięłam prócz pieniędzy i telefonu. Kiedy się ciepło ubrałam i miałam wychodzić, Harry mnie zatrzymał.
-Powiedz prawdę.
-Harry, o co Ci znowu chodzi ?
-Nie idziesz spotkać się z Samanthą.
-Skąd to wiesz ?
-Dzwoniłem do Samanthy. Dokąd wiedziesz ?
-Szpiegujesz mnie ?
-Odpowiedz.
-Powiem jak wrócę.
Otworzyłaś drzwi i wyszłaś.
Doszłaś do parku i zobaczyłam.. Jack'a? 
Gdy mnie zobaczył podszedł do mnie i pocałował w rękę, którą szybko wyrwałam.
-Czego ode mnie chcesz  ?
-Diana, musisz mi pomóc.
-Ja.. Tobie ? Nie ma mowy.
Chciałam się odwrócić i wrócić do domu, ale Jack mocno złapał mnie za rękę.
-Proszę. -powiedział szeptem. -Chodźmy do mnie. Naprawdę potrzebuje twojej pomocy.
-Nie.
-Błagam.. -miał łzy w oczach.
-Dobra..
Nie wiedziałam dlaczego to powiedziałam. Dlaczego się w ogóle na to zgodziłam.
Szliśmy jakieś 15 minut, kiedy doszliśmy do kamienicy.
Weszliśmy na pierwsze piętro i Jack otworzył drzwi wpuszczając mnie jako pierwszą.
Usiadłam na kanapie, a on obok Ciebie.
-Chcesz coś do picia ?
-Mów o co chodzi.
-Nie jestem taki za jakiego mnie wszyscy mają.
-Co ?
-Nie jestem zły. Ja potrafię i chce się zmienić.
-I co mnie to ob.. -nie dokończyłam, bo wszedł mi w słowo.
-Diana, pomóż mi proszę. -powiedział błagalnym tonem. -Pomóż mi się zmienić na takiego człowieka, żebym mógł założyć rodzinę. Żeby mnie ktoś pokochał. Proszę.
Nie miałam sumienia odmówić.
-Dobrze.
Mocno mnie on przytulił, a zaraz pocałował w usta. Próbowałam się wyrywać, ale był za silny. Kiedy w końcu przestał szybko wstałam.
-Co to kurwa miało być ?
-Wybacz mi. Poczekaj tu chwile.
Wziął coś ze stołu. Po 5 min. przyszedł z laptopem i chytrym uśmiechem.
Włączył jakiś filmik.. To on i ja. Jak się całowaliśmy. Siedzieliśmy tak, że to wyszło, jakbym to ja pocałowała go pierwsza.
-Co to kurwa jest?
-Albo dajesz 2 tysiące, albo Harry zobaczy ten filmik.
-Przecież..
-Co wolisz ?
-Nie mam portfela. Nie mogę iść do domu, bo Harry będzie coś podejrzewał. -miałam łzy w oczach. Oszukał mnie w taki okrutny sposób.
-Nie obchodzi mnie to. -był taki zimny.
Wyciągnęłam z kieszeni pieniądze jakie wcześniej schowałaś.
-Mam tylko tyle.. -podałam mu pieniądze.
-500 zł ? Popierdoliło Cię.. 
-Nie mam więcej. -krzyknęłam i wstałam.
-No dobra. Resztę odbiorę sobie w naturze..

Przepraszam że tak długo czekaliście na ten rozdział ,ale zrozumcie że mam też inne 

obowiązki. 20 komentarzy i 24 rozdział. 

Rozdział 22 :-)

Nic nie odpowiedział, tylko dalej próbował się do mnie dobierać.
-Kurwa, Harry. Zostaw mnie.
Uderzył mnie w twarz.
-Nie. Masz mnie słuchać. Zrobisz to co będę chciał.
-Zostaw ją. -usłyszałam czyiś głos. Kiedy ją ujrzałam w świetle, zamarłam. Zobaczyłaś Harry'ego. Swojego Harry'ego.
Podbiegł on do tego drugiego Harryego, złapał za koszule i już miał uderzyć kiedy zatrzymał się, jakby nagle ktoś dał pałze. Stał on tak dalej, a drugi Harry chytrze się uśmiechał.
Co jest kurwa? -pomyślałaś i patrzyłaś na nich zdezorientowana.
-Jack.. -odezwał się mój Harry.
-Harry. -odpowiedział Jack.
Harry go puścił i złapał mnie za rękę przyciągając do siebie i mocno przytulając. Zaczął się cofać i iść ze mną w przeciwną stronę.
-Jeszcze się spotkamy. -usłyszeliśmy głos Jack'a.
Przez całą drogę nie odzywaliśmy się do siebie. Kiedy doszliśmy do domu, Harry poszedł zadzwonić, a ja w tym czasie rozebrałam się z niepotrzebnych ciuchów i rozpakowałam swoje zakupy. Po jakiś 10 minutach przyszedł do mnie Harry i mocno mnie przytulił, ale odsunęłam się od niego.
-Harry, kto to był?
-Nikt ważny.
-Nikt ważny ? Jasna cholera, Harry co ty wygadujesz. Nie dość, że jesteście prawie tacy sami, to on chciał mi coś zrobić. On się podawał za Ciebie. I ty mi mówisz, że to nikt ważny ? -krzyczałam na niego.
-Kochanie uspokój się..
-Sam się kurwa uspokój. Pytam po raz ostatni kto to był?
-To był mój brat ,brat bliźniak. 
-Nic mi nie mówiłeś, że masz brata.
-Tak, bo..on dla mnie nie istnieje. Dla naszej całej rodziny. Siedział w więzieniu przez około 15 lat.
-Za co?
-Za morderstwo. -powiedział cicho i usiadł na łóżku chowając twarz w dłoniach.
Usiadłam obok niego i objęłam go mocno.
-Za morderstwo?
-Tak. Zabił..-jego głos się załamał. -Zabił swoją żonę po czym swoje dziecko.
-Co? -zapytałam zdziwiona. 
-Ale kochanie, ja nie jestem taki jak on. Uwierz mi..
-Cii... Kochanie, ja wiem.
Przytuliłam się do niego mocno.
-Kocham Cię. -powiedziałam.
-Ja Ciebie też. -pocałował mnie.
* następny dzień *
Obudziło nas głośne walenie do drzwi. Spojrzeliśmy na zegarek. 7:20
-Śpij kochanie. Ja pójdę. -powiedział Harry.
Pocałował mnie w policzek i wstał.
Usłyszałam jak otwiera drzwi i się z kimś kłóci. Szybko wstałam z łóżka, ubrałam szlafrok i zeszłam do Harry'ego. Zobaczyłam tam mojego narzeczonego i Jack'a. 
Jack jak tylko mnie zobaczył, uśmiechnął się szeroko. Przez to co się dowiedziałam od Harry'ego, bałam się go. 
-Wynoś się stąd. -warknął na niego Harry.
-Bo?
-Jack. Idź stąd. -wtrąciłaś się w ich rozmowę.
-Oczywiście piękna. Wszystko, czego chcesz. -znów się uśmiechnął. -Do zobaczenia Harry. Podszedł do mnie i pocałował mnie w dłoń, po czym odszedł.
Zamknęłam drzwi.
-Czy on się nigdy nie odczepi? -spytałam Harry'ego.
-Odczepi.
-Skąd możesz to wiedzieć ?
-Zaufaj mi. -uśmiechnął się lekko. W tej chwili jego telefon wydał krótki dźwięk. Otrzymał SMS'a. Wziął go do ręki i zaczął czytać uważnie swojego SMS'a od nieznanego numeru. Pisało w nim ;
''Nie martw się braciszku. Twoja narzeczona będzie jeszcze moja.
   Z czasem się przekonasz kto jest lepszy. Buziaczki ,Jack."
-Od kogo to? -spytałam.
-Od nikogo. Jakaś reklama. -skasował szybko tego SMS-a i odłożył telefon na półkę. -Chodź coś zjeść. - pociągnął mnie za rękę w stronę kuchni.

Byle jaki ten rozdział. 

BRAK WENY ,PRZEPRASZAM. 

15 komentarzy i 23 rozdział. *Nie wiem kiedy dodam* Jutro jadę do kina ,więc tylko dla tego mogłam dzisiaj wejść na kompa. ;-; 

Rozdział 21 :-)

-H-Harry, gdzie samochód? -spytałam wystraszona.
-Spokojnie kochanie. Jest w garażu.-zaśmiał się.
-Już myślałam, że go ktoś ukradł..
-Oj Bella.. -pocałował mnie w usta.

 * miesiąc później *
Jestem już po jednej wizycie u ginekologa. Z dzieckiem jest wszystko w porządku, dobrze się rozwija i to mnie najbardziej cieszy. Nie wiem dlaczego, ale ostatnio mam wrażenie, że ktoś mnie i Harry'ego obserwuje. Gdzie tylko byliśmy czułam na sobie wzrok kogoś innego. Kogoś kto chce nam coś zrobić. Oczywiście powiedziałam o tym Harry'emu, ale ten to zbagatelizował. Powiedział ,że jestem przewrażliwiona i lepiej, żebym tak nie myślała i niepotrzebnie się denerwowała. Posłuchałam go, mimo tego, że nadal miałam lekkie wątpliwości. 
-Harry, wychodzę. -zadarłam się do swojego ukochanego z korytarza.
-Co? Gdzie? -podszedł do mnie.
-Do jakiegoś sklepu. Musze zacząć kupować większe ciuchy. -zaśmiałam się.
-No dobrze. A gdzie dokładnie idziesz?
-Do tego sklepu koło szkoły. Wiesz gdzie, prawda?
-Dobra, to za niedługo tam do Ciebie przyjdę.
-Harry, po co?
-Po to. Zmykaj.
Wyszłam wściekła z domu. Harry jest nad opiekuńczy . Nie mogę nigdzie wyjść sama. Ruszyłam w stronę sklepu. Śnieg już schodził, ale mimo to, nadal było zimno. Weszłam do sklepu i jak to dziewczyna, wyszłam z niego po około półtorej godziny. Na dworze było już ciemno. Zadzwonił do mnie Harry. Powiedział żebym zaczekała na niego koło sklepu,bo zaraz po mnie przyjdzie żebym nie musiała sama wracać. Akurat tam stałam. Było ciemno. Po około 5 minutach zauważyłam jakąś postać. Wystraszyłam się. Podeszła do mnie.. Zobaczyłam.. Harry'ego ?
-Cześć kochanie. -powiedział.
Miał taki.. Trochę inny głos. Z większą chrypą. On był cały inny. 
-H-H-Harry, to ty?
-Tak, a kto ma być inny? -zaśmiał się.. to nie był ten śmiech który tak bardzo kochałam.
-Gdzie są twoje tatuaże? Kolczyki? Coś ty ze sobą zrobił?

-Tatuaże zakryłem specjalnymi środkami, a kolczyki zdjąłem. To nie jest takie trudne. -ponownie się zaśmiał.
-Wolałam tamtego Harry'ego.
-Nie marudź. Kochanie, mam na Ciebie ochotę.-uśmiechnął się.
-Trudno.
Wpił się w moje usta. Zaczął wkładać ręce pod moją koszulkę.
-Harry. -odepchnęłam go.
-No co?
-Nie pamiętasz co mi obiecałeś? Że do końca ciąży nie będziemy tego robić.
-Ciąży?
-Nie pamiętasz, że jestem w ciąży?
Nic nie odpowiedział, tylko dalej próbował się do mnie dobierać.
-Kurwa, Harry. Zostaw mnie.
Uderzył mnie w twarz.
-Nie. Masz mnie słuchać. Zrobisz to co będę chciał.
-Zostaw ją. -usłyszałam czyjś głos.

TADA <3

10 komentarzy i 22 rozdział <3 Ostrzegam że może mnie nie być prawdopodobnie do Piątku ,bo mam dużo zaległości ze szkoły. Poza tym mam jeszcze dodatkowe zajęcia po szkole. ;-;

Rozdział 20 :-)

 W pewnym momencie usłyszałam zamykające się drzwi wejściowe i dobijanie się do mnie Samanthy.
-Diana, Harry przyszedł.
Testy szybko schowałam do tylnej kieszeni w swoich spodni i zakryłam je koszulką. Wyszłam.
-I co? -spytała cicho.
-Później Ci powiem.
Zeszłyśmy na dół, gdzie od razu przywitał nas piękny uśmiech Harry'ego.
-Cześć kochanie. -podszedł do mnie i pocałował. -Cześć Samantha. -przytulił ją.
-Hej. -powiedziałyśmy równo.
Popatrzył na nas dziwnie, po czym wzruszył tylko ramionami i udał się do kuchni.
-Idź do sypialni, zaraz tam do Ciebie przyjdę.. -powiedziałam jej na ucho.
Udałam się za swoim narzeczonym.
-Jest coś na obiad? Jestem strasznie głodny. -zaśmiał się.
-Tak. W piekarniku jest kurczak. Poczekaj, odgrzeje Ci.
Już miałam podchodzić do kuchenki, kiedy złapał mnie za rękę.
-Nie. Sam to zrobię.
-Ale..
-Nie ma żadnego ale. Nie będę się Tobą wysługiwał.
-Przecież to ja chce Ci to odgrzać.
-Nie. Idź do Samanthy.
-No dobra. -pocałowałam go w policzek.
Kiedy już byłam na schodach usłyszałam głos Harry'ego.
-Diana.
-Tak? -odwróciłam się do niego.
-Co masz z tyłu?
-Emm.. Te, no.. Takie patyczki dla Samanthy.
-Jakie patyczki? -popatrzył się na mnie, jak na jakąś idiotkę.
-No takie.. Nie ważne. -odwróciłam się i pobiegłam szybko na górę. Weszłam do sypialni, w której czekała na mnie moja przyjaciółka. Zamknęłam drzwi na klucz i podeszłam do łóżka na którym siedziała.
-Mało brakowało, a by się dowiedział że robiłam test ciążowy. -powiedziałam.
-Jaki wynik?
Wyciągnęłam testy z kieszeni i popatrzyłam na nie. Oczy zalały mi się łzami.
-I co?
Wstałam z łóżka, zostawiając na nim testy. Samantha wzięła je go ręki i popatrzyła.
-Pozytywny. -zadarła się. -Wynik wyszedł pozytywny.
-Kurwa, zamknij mordę. -wrzasnęłam na nią.
-Będę ciocią..będę ciocią! -powiedziała już ciszej. -A ty mamusią.. To wspaniale. -przytuliła mnie.
-Boje się.
-Diana. Wiem ,że jest Ci trudno. Ale pomyśl. Będziesz mamą. Będziesz miała takiego małego bobasa.. - zaśmiałam się na jej słowa. -Teraz musisz iść tylko do ginekologa, żeby to potwierdzić.
-Masz racje. Musze się zapisać na wizytę.
-I?
-I co? -zapytałam ze zdziwieniem.
-Nie zapomnij, że musisz o wszystkim powiedzieć Harry'emu.
-Wiem. -powiedziałaś szeptem.
-To ja już lepiej pójdę, a wy pogadajcie. -powiedziała.
-Co? Nie idź jeszcze.
-Idę, idę. - pocałowała mnie w policzek.
Zeszłyśmy na dół. Samantha się ubrała i wyszła. Harry siedział na kanapie przed telewizorem. Strasznie się bałam.
A co jak on mnie zostawi? Może już mnie nie będzie chciał?- takie miałam myśli, ale zaraz je odganiałam. Poszłam do salonu i usiadłam obok niego na kanapie.
-Zjadłeś?
-Mhm.
-Tak? To dobrze.. -zaczęłam bawić się swoimi palcami.
-Chcesz mi coś powiedzieć?
-Nie.. -odpowiedziałam szybko.
-Czyżby?
-Tak. Nie. No dobra..tak. -przełknęłam ślinę.
-Więc? Coś się stało?
-Tak jakby.. Bo ja.. jestem w ciąży.
Popatrzyłam na niego. Uśmiech nie schodził z jego twarzy. Nie rozumiałam o co chodzi.
-Wiem. -powiedział po krótkim czasie.
-Skąd? - wstałam z kanapy, na jakiego słowa.
-Jak chciałem tam do was iść, to przez przypadek usłyszałem..
 Popatrzyłam na niego dziwnie. Nie wierzyłam mu.
-Tak? -zapytałam.
-Yhm, no dobra. Podsłuchiwałem. Nie dawało mi spokoju, co ty  miałaś w tej kieszeni.
-Cham. -zaśmiałam się. Miałam już wyjść z salonu, kiedy poczułam unoszenie do góry. To Harry. Zaczął mną kręcić.
-Haha, debilu, puść mnie. -śmiałam się.
Postawił mnie na podłogę. Pocałował w usta i mocno przytulił.
-Nawet nie wiesz, jak się ciesze. -szepnął mi do ucha. -Będę tatusiem.
-Tak. -odpowiedziałam mu również szeptem.
Oderwał się ode mnie i wyciągnął telefon z kieszeni. Dał na głośnomówiący i zadzwonił do Louisa.
-Halo?
-Louis. Będę ojcem. -zaśmiałam się.
-Serio? To wspaniale. -słyszałam w tle śmiącą się Samanthe.
-Wpadnijcie dzisiaj do nas.
-Jasne. Przyjdziemy o 20.
-Okej. Cześć.
Rozmowa zakończona.
-Musimy jechać na zakupy. -powiedziałam.
-No to chodźmy.
Kiedy wychodziliśmy, zobaczyłam, że naszego samochodu nie ma na podjeździe..

10 komentarzy i 21 rozdział <3

Rozdział 19 :-)

...
Harry, Harry. -wołałam go. On płakał.
-Harry. -zadarłam się.
Dopiero teraz się ocknął.
-Gdzie my jesteśmy ? - zapytał.
-Jak to gdzie..W wannie. Harry co Ci się stało?
-Bo ja.. Zacząłem sobie wyobrażać, co by było gdyby..- nie dokończył, bo mocno mnie przytulił. -Kocham Cię.
-Ja Ciebie też. Przepraszam za to pytanie, nie powinnam była pytać. -pocałowałam go. -Chodź już wyjdziemy, bo woda zaraz będzie zimna.
-Dobrze.
Wyszliśmy i wytarliśmy się ręcznikami, po czym ubraliśmy się w piżamy.
Kiedy wychodziliśmy złapał mnie mocno za rękę. Poszliśmy do sypialni i położyliśmy się na łóżku.
Leżałam przytulona do swojego narzeczonego około pół godziny.
-Śpisz? -spytał.
-Nie. Nie mogę.
-Poczekaj, zaśpiewam Ci coś.
Zaczął cicho śpiewać. 
I’m broken, do you hear me?
I’m blinded, ‘cause you are everything I see
I’m dancing, alone
I’m praying
That your heart will just turn around
And as I walk up to your door
My head turns to face the floor
Cause I can’t look you in the eyes and say.

When he opens his arms and holds you close tonight
It just won't feel right
Cause I can love you more than this, yeah.
When he lays you down I might just die inside
It just don’t feel the right
Cause I can love you more than this
Can love you more than this.

If I’m louder, would you see me?
Would you lay down in my arms and rescue me?
Cause we are the same
You save me
But when you leave it’s gone again.

And then I see you on the street
In his arms I get weak
My body fails, I'm on my knees
Praying..

When he opens his arms and holds you close tonight
It just don't feel right
Cause I can love you more than this, yeah.
When he lays you down I might just die inside
It just don’t feel the right
Cause I can love you more than this, yeah

I've never had the words to say
But now I’m asking you to stay
For a little while inside my arms
And as you close your eyes tonight
I pray that you will see the light
That's shining from the stars above.

When he opens his arms and hold you close tonight
It just don't feel right
Cause I can love you more than this.

Cause I can love you more than this..

When he lays you down I might just die inside
It just don’t feel right
Cause I can love you more than this, yeah
When he opens his arms and holds you close tonight
It just won't feel right
Cause I can love you more than this, yeah
When he lays you down I might just die inside
It just don’t feel right
Cause I can love you more than this
Can love you more than this..
Od razu usnęłam.  
Obudziłam się rano , przekręciłam na bok chcąc przytulić się do Harry'ego. Nie czułam go. Otworzyłam oczy, a jego nie było. Wstałam do pozycji siedzącej i przetarłam oczy. Drugi dzień świąt. Ziewnęłam i przeciągnęłam się. Do sypialni wszedł Harry z tacą w rękach. Podszedł do łóżka i czule mnie pocałował.
-Dzień Dobry księżniczko. Jak się spało?
-Cudownie. -uśmiechnęłam się do niego.
-Przyniosłem Ci śniadanie.

-Dziękuje. -pocałowałam go w usta.
Usiadł obok mnie na łóżku i zaczęłaś się zajadać tym, co przyniósł twój ukochany. Wzięłaś truskawke w zęby i zapytałaś;
-Chcesz kawałek? -uśmiechnęłam się słodko.
Złapał drugi koniec truskawki. Zaczął ją gryźć ,aż doszedł do końca ,do twoich ust w które Cię potem pocałował. 
Po około 20 minutach skończyłam jeść. Położyłam się z powrotem na łóżku i wpatrywałam się w sufit, jakbym miała tam zaraz coś zobaczyć. Na suficie nie zobaczyłam nic, ale nad swoją głową zobaczyłam uśmiechniętą głowę Harry'ego. Zaśmiałam się. Pocałował mnie w usta na co przymknęłam oczy. Zjechał pocałunkami na moją szyje. Odchyliłam ją lekko do tyłu, dzięki czemu miał większy dostęp. Włożył dłonie pod moją koszule. Nie protestowałaś. Chciałam tego.
Dalej wiecie co się stało. ;-)
* 4 tygodnie później *
Od 3 tygodni źle się czuję. Co chwile wymiotuję. Podejrzewam, że to może być ciąża. Bałam się tego. Nie mówiłam tego Harry'emu. Wiedziała o tym tylko Samantha. Namówiła mnie, żebym zrobiła test ciążowy. Poszłyśmy do apteki i kupiłam na wszelki wypadek 2 testy ciążowe. Wróciłyśmy do domu. Harry'ego nie było, ponieważ był w pracy. 
-Samantha, boje się. -powiedziałam, kiedy wchodziłam już do toalety.
-Nie ma czego. Idź.
Weszłam. Najpierw zrobiłam jeden test, ale nie popatrzyłam jaki wyszedł wynik. Potem zrobiłam drugi.. Usiadłam na rogu wanny. Wzięłam kilka głębokich wdechów i sprawdziłam testy. Wskazywały one..

5 komentarzy i 20 rozdział :-) 
Trochę nie wyszedł.. ;-;